ترساندن مردم و برهم زدن آرامش عمومی در تمامی قوانین جهان یک جرم نابخشودنی به شمار میرود. در فقه نیز محاربه به معنای ترساندن مردم از طریق سلاح کشیدن است که از واژه حرب به معنای سب و گرفتن نشات میگیرد. با توجه به فتوای فقها، هر فردی که باعث ایجاد ضرر به آرامش مردم و یا ستاندن مالی از آنها شود، محارب شناخته شده و با توجه به مجازات اسلامی مصوب ۱۳۹۲ در ماده ۲۷۹ به مجازات سختی محکوم میشود. در ادامه همراه ما باشید تا شما را با مصادیق جرم محاربه و مجازات آن آشنا سازیم.
وکیل نجات علیپور، وکیل جرایم سیاسی میتواند با مشاوره و همینطور قبول پرونده سیاسی و امنیتی تان، از حق شما دفاع کند. با وکیل نجات علیپور تماس بگیرید 04433430139-۰۹۱۴۱۴۱۲۱۴۱
امنیت عمومی یکی از مهمترین خواستههای مردم هر کشور است که مقامات آن باید به دنبال تامین آن و برقراری نظم و امنیت در جامعه باشند و این امر تنها با وضع قوانین و مقررات ممکن خواهد بود. با این حال در برخی از موارد افراد با در دست داشتن سلاح و در شرایطی خاص باعث از بین رفتن امنیت جامعه شده و چیزی را به زور از فردی میگیرند. در این صورت میتوان گفت محاربه یکی از جرایم بر علیه امنیت ملی شناخته میشود که در آن فرد با کشیدن سلاح به جان، مال و ناموس مردم اهانت کرده و باعث بروز ناامنی میشود.
محاربه شرایط تحقق خاصی دارد. اگر یک فرد با انگیزه شخصی با در دست داشتن سلاحی خاص به سوی یک یا چند نفر حمله کند، عمل او جنبه عمومی نخواهد داشت. علاوه بر این، اگر کسی به روی مردم سلاح کشیده اما باعث سلب امنیت نگردد، محارب شناخته نمیشود. در عمل محاربه، ایجاد ناامنی در جامعه یکی از شروط اصلی آن شناخته میشود.
همانطور که در بخش قبل به آن اشاره کردیم، محاربه دارای ابعاد متفاوتی است و هر فردی را نمیتوان محارب دانست. یکی از مهمترین ارکان جرم محاربه، سلب امنیت جامعه و سلاح کشیدن به روی مردم است. اما اگر این امر با انگیزه شخصی انجام شود، فرد محارب شناخته نمیشود.
این مورد در ماده ۲۷۹ قانون مجازات اسلامی به خوبی بیان شده است. در این قانون محاربه به معنی کشیدن سلاح به قصد جان، مال و ناموس مردم است که باعث ایجاد ترس و وحشت در آنها میشود. از این رو راهزنان، قاچاقچیها و سارقها از جمله افراد محارب شناخته میشوند که باعث سلب امنیت یک جامعه میگردند.
برخی از جرایم دارای حکم محاربه هستند و فرد مرتکب نیز مجازات آن را متحمل میشود. با توجه به ماده ۱۳۰ فصل ۴ از قانون مجازات اسلامی، اگر فردی با عنوان مفسد فی الارض و یا فرد محارب دست به انجام کارهای خلاف بزند، مجازات محارب بر او تعیین میشود.
فرد محارب با توجه به نظر قاضی به اعدام، نفی بلد، صلب، قطع دست راست و یا پای چپ محکوم میشود. علاوه بر این، با توجه به ماده ۱۷ قانون مجازات جرایم نیروهای مسلح نیز، اگر فردی با هدف براندازی یک جامعه و یا برهم زدن نظم آن همانند نظام جمهوری اسلامی ایران به محاربه بپردازد، در این صورت محارب شناخته میشود.
محاربه از جمله جرایمی است که مجازات حدی شامل آن میشود. مجازات حدی امکان تخفیف و تغییر ندارد. با توجه به ماده ۲۸۲ قانون مجازات اسلامی محاربه دارای چهار مجازات اعدام، صلب، قطع دست راست و پای چپ و نفی بلد است.
اینکه فرد محارب به کدام یک از این مجازاتها محکوم میشود با توجه به انتخاب قاضی متفاوت خواهد بود. با توجه به این ماده، اگر فردی بر علیه امنیت داخلی و خارجی کشور عمل خلافی انجام دهد یا باعث اختلال در نظام اقتصادی کشور گردد، و یا اقدام به پخش مواد سمی میکروبی در جامعه کند، در این صورت به مجازات اعدام محکوم خواهد شد.
بی شک با مجازات اعدام آشنا هستید اما مجازات صلب و نفی بلد چیست؟ مجازات صلب از انواع مجازاتهای جرم محاربه است که در آن فرد مجرم را به شکل صلیب از سمت سینه به یک چوب به مدت سه روز و سه شب میکشند و دستهای او را نیز به شکل یک صلیب بسته از آن پایین میآورند. اگر پس از سه روز مجرم زنده بماند، دیگر امکان کشتن او وجود ندارد. نفی بلد نیز به معنای تبعید از یک نقطه به یک نقطه دیگر از کشور است.
اگر فردی به عنوان فرد محارب شناخته شده و به مجازات نفی محکوم گردد، در این صورت و با وجود توبه حداقل یک سال را در شرایط نفی بلد خواهد ماند و اگر از کار خود توبه نکند، تبعید او ادامه خواهد یافت. با توجه به ماده ۲۸۵ از قانون مجازات اسلامی، فردی که به مجازات نفی بلد محکوم شده باشد، تحت مراقبت بوده و امکان معاشرت یا مراودت با کسی را نخواهد داشت.
سخن پایانی
محاربه به معنای ایجاد ترس و وحشت در جامعه و ستاندن چیزی از مردم با استفاده سلاح است. این جرم مجازاتی مانند اعدام، صلب، قطع دست راست و پای چپ و نفی بلد را به همراه دارد که در این مقاله شما را با مجازات مختلف آن و مصادیق مختلف محاربه آشنا ساختیم تا بتوانید شناخت کامل از این جرم را به دست آورید.
راهزنان، قاچاقچیها و سارقین به عنوان افراد محارب شناخته میشوند.
اعدام، صلب، نفی بلد و قطع پای چپ و دست راست از انواع جرایم محاربه بهشمار میروند.
فردی که به مجازات نفی بلد محکوم شده باشد تا یک سال تحت مراقبت بوده و امکان معاشرت یا مراودت با کسی را نخواهد داشت.
